Panda’s!

Ik ben gek op panda’s. Wat een schattige beesten! Mam kreeg deze foto’s in een mail van een vriendin in San Francisco en toen heeft ze ze doorgestuurd naar mij, ik heb ze aan iedereen die ik ken laten zien. Ik zal niet alle foto’s hierop zetten, dat is een beetje te veel, maar een paar kan geen kwaad, toch? Deze lieve panda’s zijn net na de aardbeving in Japan gered door een aantal mensen.
Geniet van de foto’s!

Vandaag heb ik een heel leuk cadeautje gekregen – met de post – van Tante A. Een boek over hoe je moet vilten en wat je allemaal van je eigen gemaakte vilt kan maken en een boekje met allemaal vintage origami papier. Daar ga ik zeker mee aan de slag! Dankjewel Tante A!

Morgen is het dan zover, dan maak ik bekend wie de Tante van het Jaar 2011 wordt…al is dat (waarschijnlijk) hieronder al te zien.

Tante A: 230 punten
Tante C: 30 punten
Tante J: 99 punten
Tante M: 180 punten

Voor de Tante van het Jaar 2011 heb ik een verrassing. En we moeten ook maar eens snel een datum prikken voor een Tante van het Jaar Date!

Amerika

Zo, we zijn weer thuis! Nu kan ik schrijven over wat we hebben gedaan in Amerika. Ik maak het niet te lang, want ik ben nog heel erg moe – jetlag enzo…

Toen we aankwamen konden we niet zo veel meer doen, want het was al 9 uur ’s avonds. Ben’s oma was ontzettend blij om ons allemaal weer te zien en had te tafel gedekt met allemaal lekkere dingen voor op de boterham. Ze had ook een bed opgemaakt voor Ben en mij, dat was een slaapbank in de woonkamer die ons deed denken aan Seinfeld. (Daar gaan Jerry en Elaine op bezoek bij de ouders van Jerry in Florida en dan ligt Elaine ook op zo’n bed en dan krijgt ze rugpijn, omdat er een stang in haar rug zit. Die stang in dit bed zat gelukkig net onder onze rug)! De dag daarna gingen we naar Publix, dat is een hele grote supermarktketen. Ze hebben daar ongelooflijke taarten en fruit! En zo ongelooflijk veel keus van alles wat je je maar kan bedenken! Toen we weer thuis waren zijn we meteen in het zwembad gesprongen, want het was echt ontzettend heet de hele vakantie. Echt heerlijk…en wat een verschil met hier zeg…ongelooflijk. Moet zeggen dat ik het wel lekker vind om weer hier te zijn, zelfs het weer maakt me nu niet zo veel uit. De afwisseling is lekker, want ik was nogal oververhit geloof ik. Ben is ook erg blij dat we weer thuis zijn, en ook met het weer!
Oh, voordat we het zwembad insprongen, hebben we nog eventjes foto’s gemaakt van dit schattige eekhoorntje dat in de boom voor het huis van Ben’s oma zat. De dag daarna zijn we naar het Hardrock Café geweest – gigantisch. Alles in Amerika is gigantisch. Het Hardrock Café is een heel groot casino dat opgezet is door de Seminole Indianenstam. Als je geen 21 bent, mag je nog niet gokken. Ik mocht dus niet gokken en daar was ik heel blij om, ik hou er helemaal niet van…vind het zo saai! Ben mocht wel gokken, maar hij vind er ook niks aan. Gelukkig waren er ook andere dingen om te doen, dus we hebben gewoon rondgelopen door het gebouw en buiten. Buiten het Hardrock Café heb ik die foto van Ben gemaakt. Toen we thuiskwamen hebben we een van de eekhoorntjes stiekem stukjes banaan en rijstwafel gevoerd. Zo schattig! In die laatste foto zie je dat ze nog stukjes rijstwafel in haar snorharen heeft hangen, hihi. Ben en ik waren helemaal gek op die eekhoorntjes! Die missen we nu wel…
We zijn ook Japans gaan eten, dat was echt heel leuk. Een kok kookte recht voor ons en maakte er een leuke show van. Echt heel erg leuk en vooral indrukwekkend! Het eten was ook erg lekker, maar…Ben, zijn moeder en de vriend van zijn moeder hadden allemaal zeevruchten besteld en de oma van Ben en ik deelden een portie kip. Die kip werd gebakken op dezelfde plek als de zeevruchten…daarna zat ik dus onder de uitslag…daar hadden we helemaal niet aan gedacht! Dat duurde een paar dagen voordat het wegging. Ach ja. We zijn ook twee keer Chinees gaan eten – de eerste keer was superlekker, de tweede keer wat minder – en we hebben een keer als ontbijt pannenkoeken – echte Amerikaanse – gegeten. Dat was erg lekker, maar veel te veel…zoals altijd, hihi. We hebben ook Harry Potter and the Deathly Hallows part 2 gezien in de bioscoop. Erg leuk, spannend, maar ook erg lang. En als ik heel eerlijk ben…zijn er veel dingen die niet goed uitgelegd waren, maar dat maakt niet uit, anders zou de film nog langer zijn geworden. Zo, dat was het wel zo’n beetje. We hebben het erg naar ons zin gehad!

En dan nu de score, want daar wachten de tantes nu al een tijdje op.

Tante A: 204 punten
Tante C: 30 punten
Tante J: 99 punten
Tante M: 175 punten

Easy Origami

Tante A heeft me een link gestuurd van een hele leuke website; http://en.origami-club.com/easy/index.html Het ziet er allemaal erg gezellig, makkelijk en vrolijk uit. Straks maar eens even proberen of dit me wel lukt. Mijn zusje heeft een origami pakketje met allemaal beschrijvingen waar ik echt helemaal niks van snap. Deze zien er wel goed uit.
Ben benieuwd. Ik zal ze posten als ik klaar ben.

Voor de Tantes:
Ik heb mijn score schrift helaas niet bij me, dus ik moet straks als ik thuis ben even kijken hoe jullie ervoor staan. Komt goed.

Naar de Film met Tante A

Gisteren kwam Tante A speciaal voor mij, om samen met mij naar de film te gaan, helemaal naar Amsterdam. (Ze woont in Limburg, dus dat is best een eind)! Toen ik thuis kwam na mijn werk, had ze drie van mijn bloesjes en drie van mijn jurkjes gestreken. Nou, dat was nog eens een verrassing, dat is natuurlijk ook wat punten waard! We wisten niet goed naar welke film we wilden gaan, dus mam – die geloof ik een beetje gek werd van ons geneuzel – had wat films opgeschreven. Toevallig allemaal Spaanstalige films. We zijn naar La Nana in Rialto geweest. Zoals je ziet gaat de film over een ontzettend chagrijnig kindermeisje/huishoudster die maar niet vrolijk te krijgen is (totdat ze Lucy ontmoet, een kindermeisje dat haar gaat helpen met het huishouden, omdat het te veel is voor een persoon). De andere hulpjes heeft ze weggepest op ontzettend onaardige manieren… Ik weet nog steeds niet wat ik nou van deze film vind. Het was op zich wel leuk, maar ook weer niet want je moest ander half uur lang naar een chagrijnig hoofd – in close-up! – zitten kijken en dat gaat op den duur wel een beetje vervelen… Het regende heel hard toen we op het punt stonden om weer op de fiets te springen en naar huis te fietsen, dus heeft Tante A me op een bekertje Ben & Jerry’s getrakteerd in Rialto. Er stonden een paar schalen prachtige sushi, helaas lag er nog plastic overheen, anders had ik er een foto van kunnen maken. De sushi kwam van +Bento, tegenover Rialto. Ik kom er wel eens vaker langs en ben altijd benieuwd naar hoe het er van binnen uit ziet, maar het is nog nooit in me opgekomen om er naar binnen te gaan. Misschien is dat wel een goed idee om te doen.
Opdracht twee heb ik nu van alle tantes binnen. Allemaal op tijd. Van Tante J heb ik echt een geweldig verhaal gekregen. Ze was namelijk een paar dagen afwezig – nou ja, ik hoorde niks meer van haar, laat ik het zo zeggen – en in haar brief van vier kantjes heeft ze me precies uitgelegd wat er aan de hand was. Ze was ontvoerd door Monchichi Aliens en ze hebben haar man (Oom N) een Stepford Wife gegeven, zodat hij niks in de gaten had. De Monchichi Aliens kregen opdracht van de Opper Monchichi Alien om haar te ondervragen en om haar moedervlekken te inspecteren. Nou, het was echt een geweldige brief en ik heb me kapot gelachen, samen met mam en Tante A. Hoe verzint ze zoiets?

Goed, dan is het nu weer tijd voor de punten!

Tante A: 107 punten
Tante C: 27 punten
Tante J: 76 punten
Tante M: 104 punten

(Tante A had voor opdracht 2 in totaal 7 punten gescoord.
Tante C had voor opdracht 2 in totaal 8 punten gescoord.
Tante J had voor opdracht 2 in totaal 12 punten gescoord.
Tante M had voor opdracht 2 in totaal 8 punten gescoord).

Goma

Een paar weken geleden waren we in Limburg in een hotel, Ben en ik hadden toen nog even tv gekeken – een heel stom, truttig kattenprogramma – en toen zagen we een Japanse vrouw met de leukste kat ooit! (Al is de Britse Korthaar ook een van mijn favorieten). De kat heet Goma (sesam in het Japans) en ze schrijft een blog over hem, de blog slaat echt nergens op, maar dat is er juist zo leuk aan. Ze maakt allemaal stripjes van foto’s van haar katten (ze heeft er twee, die andere heet Kuma – beer in het Japans) en haar hond (Syd, gewoon een Amerikaanse naam). http://mycatgoma.com kijk daar maar eens op. Ze zet er ook allemaal schattige filmpjes op van haar lieve katten. Zo zien ze eruit als ze nog heel erg klein zijn. Ze zijn geweldig; het zijn de mopshonden onder de katten. Ik hou van mopshonden, echt heel erg veel, maar ik ben meer een kattenmens, dus dit is de perfecte oplossing! Een Himalayan cat kopen; de kat die op een mopshond lijkt. Awesome..! Maar deze zijn ook zo mooi…en zo elegant…zo een wil ik eigenlijk ook. Zie hier; de Britse Korthaar! Zijn ze mooi of zijn ze mooi? Oh…ik kan niet wachten tot ik samenwoon met Ben en we een kat kunnen nemen…wat een mooie beesten..!

De scores:

Tante A: 71 punten
Tante C: 27 punten
Tante J: 58 punten
Tante M: 83 punten

Kimono Poppetjes

Afgelopen zaterdag heeft Fumiko mij geleerd hoe je kimono poppetjes moet maken van origami papier. Het was echt heel erg leuk om te doen! Dit is het resultaat. De eerste en de derde (van links) zijn van Fumiko en de tweede en de vierde zijn van mij. Vrolijk zien ze eruit hè? Ik had ze in een mapje in mijn tas gestopt – ze hadden al een beetje last van een los hoofd – en toen ik bij Ben aankwam, waren ze hun hoofd verloren! Gelukkig lagen ze nog gewoon in m’n tas, niet ergens op straat. Ze staan nu in mijn pennenbakje, je kan ze ook als boekenleggers gebruiken – ziet er wel heel erg leuk uit!

Goed, dan nu even kijken hoe de tantes ervoor staan.
Tante A: 62 punten
Tante C: 19 punten
Tante J: 58 punten
Tante M: 73 punten

Origami

Zoals ik al zei is aanstaande zaterdag de laatste Japanse les voor de zomervakantie. Sore wa zannen desu yo! (Jammer!) Ik vroeg me af wat Fumiko me de laatste les zou gaan leren en dat is origami! Ze heeft me gisteren een paar foto’s gestuurd van de origami die ze me gaat leren maken. Het ziet er echt heel erg mooi uit. Even kijken of ik thuis nog mooi papier heb dat niet te dik en niet te dun is. Ik heb laatst wel origami papier voor mijn zusje gekocht, maar dat papier is gewoon effen, het heeft geen leuke patronen en dat is voor wat we gaan maken wel een beetje saai. En het zijn hele kleine blaadjes.

Ze zeggen dat als je duizend origami kraanvogels vouwt, je eeuwig geluk zult hebben. Ik vraag me af of iemand ooit het geduld heeft gehad om er duizend te vouwen…weet niet of ik daar het geduld voor heb… Mijn moeder heeft me vorig jaar voor mijn verjaardag een heel klein origami kraanvogeltje gegeven voor aan een kettinkje.

Iemand op Etsy.com heeft een winkeltje met alleen maar kleine origami sieraden, gevouwen uit een piepklein blaadje zilver. Heel mooi. Hij hing alleen niet zo mooi aan een kettinkje, dus ik heb er een oorbel van gemaakt.

Bij ’t Japanse Winkeltje kan je een paar Japanse workshops volgen; origami, theeceremonie, theeproeverij en ikebana (ikebana is Japans bloemschikken).

Zaterdag gaan we deze poppen maken, je kan ze gebruiken als bijvoorbeeld boekenleggers.

En we gaan ook deze chop stick houdertjes maken.

Ik verheug me er nu al op! Hmmm…misschien maak ik wel stap voor stap foto’s en laat ik mijn tantes ze ook proberen te maken. Weet niet of ze daar blij mee zullen zijn…ik zie wel. Over mijn tantes gesproken, dit zijn de scores nu op dit moment.

Tante A: 40 punten

Tante  C: 10 punten (ondanks dat ze haar badkamer aan het verbouwen is, mailt en smst ze me toch)

Tante J: 32 punten

Tante M: 38 punten

Tante A liep eerst achter – wat niemand had verwacht – en nu staat ze weer helemaal bovenaan. Tante M kan haar wel makkelijk inhalen. Ben benieuwd hoe de score er morgen weer uitziet!

Sushi

Vorige week kreeg ik een mailtje van Fumiko; ‘Emma, lijkt het je leuk om zaterdag sushi te maken in plaats van een les Japans? Je mag sushi meenemen voor jou en Ben.’ Natuurlijk lijkt mij dat leuk! We hebben afgelopen zaterdag dus sushi gemaakt. Ik dacht dat ik het al kon, maar ik deed toch echt wat dingen verkeerd! Nu kan ik het wel, twee verschillende soorten sushi zefls, Fumiko heeft het me echt goed geleerd.

Wat ik niet wist, is dat je de sushi nori eerst door midden moet knippen – ik gebruikte altijd het hele sushi nori blad, maar dan heb je dus veel minder sushi en een rare krul in je sushi. Ziet er leuk uit en het smaakt hetzelfde, maar het hoort niet zo. Fumiko had een omelet gebakken, gerookte zalm gekocht, we hadden komkommer, rucola, een witte lange radijs en surimi sticks voor in de sushi.

Fumiko wilde me twee verschillende soorten sushi leren maken, de kleine stukjes – die we allemaal kennen –  met zeewier aan de buitenkant, rijst aan de binnenkant en daarin weer vis, ei of komkommer. En temari sushi. Temari sushi betekent ‘hand balletje sushi’. Ik was bang dat mijn temari sushi uit elkaar zouden vallen zodra ik de folie eraf haalde, maar dat was gelukkig niet zo. Ze bleven mooi in model en zelfs toen Ben er een liet vallen – ze waren zwaar en we aten met chop sticks – bleven ze heel.

Het was echt heel erg leuk om te doen en om een keer goed te leren. Ik vind het ook echt heel leuk dat ik nu twee verschillende soorten kan maken. Temari sushi ziet er echt ontzettend leuk uit!

En dit was het resultaat! We hadden de sushi verdeeld, de sushi op de borden was voor Fumiko, Martijn en Ella en de sushi in de bakjes mocht ik meenemen voor mij en Ben. Het was echt veel, ik kreeg dat van mij niet op, maar Ben – hij wist dat ik sushi ging maken, dat had ik hem verteld en had daarom de hele dag zo weinig mogelijk gegeten – kreeg het gelukkig wel op. Het was heerlijk!

Zo had ik het opgediend.

Ik kwam binnen bij Ben met de drie bakjes in een plastic zak en je kon de sushi ruiken, Ben stond echt te springen. ‘Zullen we gaan eten?’ ‘Ja, zometeen, ik wil het eerst nog even in de koelkast zetten zodat het lekker koud is.’ ‘Maar…maar…maar…ik heb zo’n zin in sushi en ik heb de hele dag heel weinig gegeten…je hebt geen idee hoe erg ik me hierop heb verheugd.’ Toen heb ik het toch maar opgediend, het was koud genoeg…en echt heel erg lekker!

Van het laatste beetje rijst had ik een hele grote temari sushi gemaakt, speciaal voor Ben. Daar was hij heel blij mee!

Zaterdag is helaas alweer de laatste Japanse les voor de zomervakantie. Fumiko zei dat we misschien weer iets anders gaan doen in plaats van een echte les, ben benieuwd wat ze me zaterdag weer gaat leren!

Yamato, the Drummers of Japan

Yamato was voor het eerst in Amsterdam! In het Nieuwe de La Mar op het Leidseplein. Mijn moeder had twee kaartjes ons gekocht, omdat ze weet dat ik zo veel van Japan hou, omdat we allebei van drummen houden en omdat we nieuwsgierig waren naar de voorstelling.

De drummers van Yamato hebben een heel strak schema wat ze iedere dag moeten uitvoeren. Ze staan vroeg op en moeten dan meteen tien kilometer rennen, na het rennen gaan ze gewichtheffen – dat doen ze de rest van de ochtend. Ze oefenen samen in de middag en daarna oefenen ze individueel totdat ze naar bed gaan. Ze hebben ook een speciaal dieet, ze mogen alleen maar heel gezonde dingen eten. Ze zijn zes tot tien maanden in het buitenland om voorstellingen te geven, maar ze hebben geen tijd om toeristische plekjes te bezoeken. Ze zien dus alleen maar de theaters en de hotels.

Ik was nog niet in het Nieuwe de La Mar geweest, ik fiets er wel heel vaak langs en van de buitenkant ziet het er al mooi uit, maar van binnen is het echt geweldig. Er hangen zo’n mooie foto’s overal! Ze zijn allemaal van bekende Nederlandse acteurs en actrices. Die foto’s kan je alleen zien als je naar een voorstelling gaat. De enige foto die je van de buitenkant kan zien is een hele grote foto van de koningin.

We gingen de zaal binnen – een heel grote zaal. We zaten op de tweede rij van het balkon, in het midden, dus we konden alles echt heel goed zien. De drummers begonnen met een korte speech in het Engels (ze zeiden dat ze eigenlijk hun tour wilde annuleren vanwege de ramp in Japan, maar toen ze er goed over nadachten wilden ze toch gaan touren om zo veel mogelijk geld voor Japan op te halen. Aan het einde van de voorstelling zouden ze in de hal gaan staan met doosjes waar je geld in kon stoppen) en daarna begonnen ze meteen met drummen. Het was echt geweldig. Ze waren zo enthousiast en zo vrolijk en ze hadden zo veel energie, je werd er zelf helemaal energiek van! Het decor was heel erg mooi en de pakjes die ze aanhadden ook. Na de pauze hadden ze iets anders aan dan voor de pauze. Voor de pauze zagen ze er erg sportief uit en na de pauze hadden ze prachtige pakjes aan van kimono stof. Helaas mochten er geen foto’s gemaakt worden, de foto’s heb ik van internet, ik weet niet of ze van de voorstelling zijn die ik gezien heb.

In het half uurtje pauze liepen we een rondje door het theater om alle foto’s goed te bekijken – daar hadden we van tevoren geen tijd voor gehad. Na de pauze hadden ze ook wat andere Japanse instrumenten erbij gehaald; een shamisen en nog een instrument waarvan ik de naam niet weet. Ik had aan Fumiko gevraagd wat voor instrument het was en ze heeft het me gezegd, maar ik ben het alweer vergeten… Zo kwamen er nog meer mooie klanken bij. Het was echt een heel bijzondere ervaring. Als ze weer in Amsterdam zijn – dat zal nog wel even duren – ga ik weer.

Toen ze klaar waren kregen ze een staande ovatie en het publiek bleef maar klappen. Ze renden het podium af, maar het publiek ging harder klappen en gillen, dus toen kwamen ze maar weer terug. Ze speelden nog een nummer en toen gingen ze echt weg. Ze riepen heel hard ‘DANKJEWEL!’ Dat was leuk, leuk dat ze een woordje in het Nederlands riepen. Mijn moeder en ik liepen naar beneden en in de gang stonden twee leden van Yamato met een doosje op het publiek te wachten. Ik ging ook wat geld geven. De man zei ‘Dankjewel!’ en ik zei ‘Watashi wa anata no show ga dai suki desu!’ (‘Ik vond jullie show geweldig!’ in het Japans) Hij keek me geconcentreerd aan – want hij dacht dat ik Engels tegen hem ging praten – en toen riep hij ‘Aah! Nihongo! Arigatou!’ (Ah, Japans! Dankjewel!) Ik durfde eigenlijk niet iets in het Japans te zeggen, maar ik ben echt blij dat ik het wel gedaan heb…anders had ik er echt spijt van gehad.

http://www.yamato.jp (Hier kan je filmpjes en foto’s bekijken en meer informatie over Yamato vinden).

Minami-ke – aflevering 2

Hieronder kan je aflevering 2 van Minami-ke zien.

In deze aflevering wil een vriendin van Haruka stoppen met school om een heel rare reden, Chiaki krijgt ruzie met een klasgenootje, Chiaki verzint voor al haar klasgenootjes een bijnaam en Kana test Chiaki’s IQ. Veel plezier!

Minami-ke, aflevering 2 – part 1

Minami-ke, aflevering 2 – part 2